زوهر" یا "ظُهَر"، نام کتاب مقدس پیروان کابالاست که در قرن دوم توسط "شمعون بار یوحای" به زبان آرامی ترجمه شد.

آواتار به معنای حلول است و ریشه‌اش از فرهنگ هندویسم آمده که در آن فرهنگ، معنای عمیق هبوطِ آسمان به زمینِ ایزَدان هندو، در قالب مادی را بیان می‌کند.