امپراتوری دروغ جنبش مقابله با هژمونی رسانه‌ای غرب
به گزارش جنبش مقابله با رسانه‌های بیگانه، امپراتوری دروغ: یکی از شاخص‌های مهم برای سنجش میزان توسعه یافتگی و رفاه مردم، بررسی وضعیت بهداشت، درمان و سلامت مردم است؛ براساس آمارهای رسمی، بخش بزرگی از شهر‌ها و روستاهای کشور در آستانه‌ی انقلاب اسلامی محروم از پزشک و امکانات بهداشتی بودند و در این میان زنان و کودکان سهم بیشتری از این محرومیت داشتند.
یکی از اهداف انقلاب اسلامی، بالا بردن سطح سلامت و ایجاد شرایط لازم برای دسترسی عادلانه و فراگیر آحاد مردم به خدمات بهداشتی درمانی مناسب بود؛ به همین منظور از آغاز انقلاب اسلامی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از جمله وزارتخانه‌های فعال ایران سعی در حفظ تامین و ارتقاء سلامت مردم جامعه داشت و برای رسیدن به اهداف خود اقدام به تامین نیروی انسانی ورزیده، تأسیس مراکز درمانی و ساخت بیمارستان‌ها، ارتقاء سطح کیفیت تجهیزات پزشکی و نیز دادن آموزش و بالا بردن سطح آگاهی مردم نسبت به بیماریها و آموختن روشهای پیشگیری ازآنها، کرد.
درباره وضعیت بهداشت و سلامت موارد دیگری نیز هست که در پیش از انقلاب وجود نداشته است و از دستاوردهای انقلاب محسوب می‌شود؛ نظیر:
پیشگیری گسترده از بیماریها با واکسیناسیون بعد از انقلاب اسلامی
– مسئولان بهداشت ایران پس ازپیروزی انقلاب اسلامی، طی طرح‌های گسترده واکسیناسیون نظیر واکسیناسیون فلج اطفال، دیفتری، کزاز و از بسیاری از بیماری‌های مسری پیشگیری کرده‌اند.
– طی سال‌های اخیر، سازمان بهداشت جهانی دو بار ایران را به عنوان موفقترین کشور جهان در کاهش نرخ مرگ و میر کودکان مورد تقدیر قرار داده است.
.jpg)
مبارزه جدی با قاچاق مواد مخدر بعد از انقلاب اسلامی
– طبق آمارهای بین المللی بیش از ۸۰ درصد مواد مخدر مکشوفه در سطح جهان در مرزهای ایران کشف و منهدم می‌شود که به همین جهت نیز ایران بارها از سوی مجامع جهانی مورد تقدیر قرار گرفته است و کمیته مبارزه با مواد مخدر سازمان بهداشت جهانی، مرکز آموزش منطقه‌ای خود را ایران قرار داده است.
سیستم آب و فاضلاب؛ حل یکی از بزرگترین معضلات بهداشتی دوران حاکمیت رژیم پهلوی بعد از انقلاب اسلامی
در زمان سقوط رژیم شاهنشاهی در سال ۱۳۵۷ تنها ۵/۱ میلیون نفر (۴%) از جمعیت ایران، تحت پوشش آب و فاضلاب که رابطه زیادی با سلامتی و بهداشت جامعه دارد، قرار داشتند؛ روستاهای ایران به طور مطلق از هیچ سیاستی در رابطه با آب و فاضلاب پیروی نمی‌کردند و از این جهت مستقیما در مقابل خطر ابتلا به انواع بیماریها قرار داشتند اما در جمهوری اسلامی این وضعیت تغییر کرده است و هم اکنون حدود ۲۳ میلیون نفر (۴۰%) از جمعیت تحت پوشش سیستم آب و فاضلاب قرار دارند و ۵/۴ میلیون فقره انشعاب واگذار شده است.
تعداد مشترکان آب شهری – آب سالم و بهداشتی- در سال ۱۳۵۷، ۷/۲ میلیون رشته بوده که هم اکنون به ۵/۱۲ میلیون رشته افزایش یافته است؛ تعداد شهرهای تحت پوشش آب شهری از ۴۵ شهر به ۱۱۱۳ شهر در حال حاضر افزایش یافته است؛ آبرسانی به روستاها از ۱۲۰۰۰ روستا در سال ۱۳۵۷ به ۳۳۲۹۷ روستا در سال ۱۳۹۱ رسیده است.
باید گفت که در طول حاکمیت رژیم پهلوی یکی از معضلات مناطق روستایی در کشورمان، عدم دسترسی به آب سالم و بهداشتی بود؛ بر اساس آمارهای مرکز آمار ایران، در سال ۱۳۵۵، از حدود ۹/۲ میلیون واحد مسکونی روستایی، در حدود ۳/۲ میلیون یا به عبارتی ۷۹% از جمعیت روستایی فاقد تأسیسات لوله کشی لازم بوده‌اند.
به عبارت دقیق تر در آمارهای سرشماری سال ۱۳۵۵، از ۲٫۹۲۷٫۹۵۲ مسکن روستایی، ۲٫۲۹۷٫۴۳۰ واحد مسکونی فاقد لوله کشی آب بوده‌اند و از کل واحدهای مسکونی روستایی ۵۳۴٫۷۹۴ واحد (۱۸%) از طریق مخزن عمومی، ۷۴۵٫۴۷۷ واحد (۲۶%) از طریق چاه، ۸۳۰٫۹۳۴ واحد (۲۸%) از طریق قنات، ۳۵۲٫۰۵۲ واحد (۱۲%)از طریق رودخانه، ۸۳۰٫۹۳۴ واحد (۲۸%) از طریق چشمه و ۲۶٫۲۴۵ واحد (۰۰۹/۰ %) از سایر منابع آب تأمین می‌شد.
این وضعیت در دوران پس از انقلاب به صورت بسیار زیادی تغییر کرده است و اکنون ایران بالاترین درصد دستیابی به آب آشامیدنی سالم را در خاورمیانه دارد؛ تخمین زده شده‌است که ۹۲ درصد از جمعیت به آب آشامیدنی سالم دسترسی دارند (نزدیک به ۱۰۰ درصد در مناطق شهری و ۸۰ درصد در مناطق روستایی)
تصفیه خانه آب شهری نیز از جمله اقلامی است که مقایسه عملکرد آن در نظام جمهوری اسلامی و نظام شاهنشاهی میزان اهتمام این دو نظام را به بهبود رفاه عمومی جامعه نشان می‌دهد؛ رژیم شاه تا سال ۱۳۵۷ فقط ۲۷ واحد تصفیه خانه آب شهری در سطح کشور تأسیس کرد، در حالی که در جمهوری اسلامی تعداد تصفیه خانه‌های آب شهری هم اکنون به ۱۲۴ واحد رسیده است.
طول شبکه جمع آوری فاضلاب در سال ۱۳۵۷ فقط ۲۸۰۰ کیلومتر بود که این میزان در جمهوری اسلامی هم اکنون ۴۸۹۴۱ کیلومتر رسیده است؛ یعنی جمهوری اسلامی ایران ظرف سه دهه بیش از ۱۷ برابر تمام دوران رژیم پهلوی اقدام به تأسیس شبکه جمع آوری فاضلاب کرد.
اگر طبقه بندی بیماری‌های عفونی ناشی از آب مثل بیماری‌های حصبه، وبا، بیماری‌های کبدی، تراخم، زخم‌های پوستی، اسهال خونی، کرم‌های روده‌ای، بیماری خواب تب زرد و ده‌ها بیماری دیگر را که ناشی از مصرف آب‌های آلوده است در نظر آوریم، مشخص خواهد شد، چگونه رژیم مشروطه سلطنتی به جای استفاده درآمدهای کلان فروش نفت ایران در بهبود زندگی مردم، آن را به جیب سرمایه داران امریکایی و تولید کنندگان سلاح‌های کشتار جمعی و یا صرف عیش و نوش خاندان سلطنتی و جشن‌های مضحک ۲۵۰۰ ساله پادشاهی می‌کرد.
بهبود وضعیت تغذیه بعد از انقلاب اسلامی
در دورانی که شاه کار طبخ اغذیه جشن‌های ۲۵۰۰ ساله را به رستوران ماکزیم پاریس محول کرد، بر اساس آمارهای موجود در سال ۱۳۵۱، مصرف کالری ۱۶ میلیون نفر یعنی ۵۲% جمعیت ایران کمتر از حداقل نیاز، ۴ میلیون نفر از این عده یعنی حدود ۱۳% جمعیت به شدت دچار سوء تغذیه بودند.
براساس گزارشات بین المللی منتشر شده، میزان متوسط کالری مصرفی ایران برای هر نفر در سال ۲۰۰۹، ۳۱۴۳ کالری است؛ درحالی که این میزان در سال ۱۹۶۱ برابر با ۱۷۴۷ کالری برای هر نفر بوده است و این وضعیت نشان از رشد تقریبی ۳ برابری است که نمایانگر بهبود وضعیت مردم است.
.jpg)
افزایش سرمایه‌گذاری‌ها در بخش بهداشت و درمان بعد از انقلاب اسلامی
افزایش ١٠٠ برابری سرمایه‌گذاری در بخش بهداشت و درمان بعد از انقلاب اسلامی منجر به رشد ۴٠٠ درصدی شاخص‌های بهداشتی و درمانی طی سال‌های پس از پیروزی انقلاب شده است که شاخص “امید به زندگی” نیز در مقایسه با قبل از انقلاب از ۵٠ به ٧۵ سال رسید.
قبل از پیروزی انقلاب حدود ٧ دانشکده پزشکی در دانشگاه‌ها ایجاد شده بود اما در حال حاضر حدود ۴٠ دانشگاه علوم پزشکی در سراسر کشور به فعالیت می‌پردازد.
تعداد ظرفیت پذیرش دانشجوی پزشکی از حدود ۶٠٠ نفر قبل از پیروزی انقلاب به حدود ۶ هزار نفر در سال افزایش یافت.
سال ۵۷، تعداد کل پزشکان دارای کارت نظام پزشکی حدود ١٧ هزار نفر بود، در حالی که طی این سال های گذشته، حدود۱۴۰ هزار پزشک در دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور تربیت شده‌اند.
در حال حاضر حدود ٩٧ درصد داروهای مورد نیاز در داخل کشور تولید می‌شود و در بیمارستان‌های کشور حدود ٩٠ هزار تخت وجود دارد درحالی که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تعداد تخت‌های بیمارستانی در کشور در مجموع ١۵ تا ٢٠ هزار تخت بود.
اذعان مخالفان جمهوری اسلامی ایران به وضعیت بد بهداشت و درمان ایران در دوره حکومت پهلوی
همه این‌ها از دستاوردهای با ارزش سال‌های پس از انقلاب در حوزه بهداشت و درمان بوده است؛ یرواند آبراهامیان از تاریخ نگاران و نویسندگانی که جزو مخالفین انقلاب اسلامی است در خصوص وضعیت معیشت مردم در دوران حکومت پهلوی می نویسد: چهارده سال پس از انقلاب سفید، هنوز در ایران نسبت پزشک به بیمار بسیار اندک، میزان مرگ و میر کودکان بالا و نسبت تخت‌های بیمارستان به جمعیت بسیار پایین بود؛ با وجودی که ایران در این دوره یکی از ثروتمندترین و پردرآمدترین کشورهای خاورمیانه بود اما از لحاظ نسبت تخت بیمارستانی به جمعیت، از پایین‌ترین کشورهای خاورمیانه به حساب می‌آمد.
در جدول زیر به طور کلی براساس آمارهای موجود از دوران رژیم پهلوی و دوران کنونی پس از انقلاب، مقایسه‌ای را در خصوص وضعیت بهداشت، سلامت و توزیع خدمات و تجهیزات بهداشتی و پزشکی انجام شده است که می‌تواند تفاوت‌ها و تغییراتی که در این زمینه درطول سه دهه پس از انقلاب را مشاهده کرد.
انتهای پیام/جام نیوز
